Gülay İNGEÇ TÜRKOĞULLARI

Avrupa Birliği Uzmanı

İkili Uluslar arası İlişkiler Şube Md. V.

 

GİRİŞ

Türkiye’nin Avrupa Birliği Komisyonu tarafından 8 Kasım 2000 tarihinde açıklanan “Katılım Ortaklığı Belgesine” istinaden 24 Mart 2001 tarihinde “Avrupa Birliği Müktesebatının Üstlenilmesine İlişkin Türkiye Ulusal Programı” Bakanlar Kurulu Kararı ile, kabul edilmiştir.

 

Bu kapsamda Sağlık Bakanlığı sorumluluğunda olan mevzuat başlıkları şunlardır;

 

• Uluslararası Gümrük İşbirliği
• Malların Serbest Dolaşımı
• Kişilerin Serbest Dolaşımı
• Sosyal Politikalar ve İstihdam
• Çevre
• İstatistik
• Tüketicinin Korunması ve Sağlık

 

alt başlıkları bulunmaktadır.

 

Kısa vade takvimi olarak belirlenen 24 Mart 2002 tarihi itibariyle Avrupa Birliği Mevzuatına Uyum Kapsamında  on yedi Gıda Mevzuatı, Tıbbi Cihazlar Yönetmeliği, Aktif Tıbbi Cihazlar Yönetmeliği, Oyuncaklar Yönetmeliği, Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Tıpta Uzmanlık Eğitimini Belirleyen Tıpta Uzmanlık Tüzüğü’ de yayımlanmak üzere Başbakanlığa gönderilmiştir.  Burada da Tıpta Uzmanlık Eğitim süreleri Avrupa Birliği normları üzerine çıkarılmıştır. Diğer çalışmalarımız da yoğun bir şekilde devam etmektedir.

 

l- KİŞİLERİN SERBEST DOLAŞIMI KAVRAMI

Avrupa Birliği tarafından kabul edilmiş olan temel özgürlükler arasında, Birliğe üye ülke vatandaşlarının serbest dolaşım hakkı da yer almaktadır. Avrupa Birliği vatandaşlığı, kendi konumunu, dolaşım özgürlüğü sayesinde güçlendirmektedir.  Yerleşme, iş edinme, Avrupa Vatandaşlığı çerçevesinde gerçekleşme yoluna girmiştir. “Serbest Dolaşım” kavramı, mesleki eğitimin yapılması, mesleki yeterliliklerin tanınması ve mesleklerin icrası konularında Avrupa’nın hareket noktasını oluşturmaktadır.

Kişilerin yeterlilik ve becerileri ile birlikte, özgür dolaşabilmeleri hakkı, AB anlaşmasının 8. maddesi ile de güvence altına alınmıştır. Avrupa Birliği’nde İç Pazar “içinde malların, kişilerin, hizmetlerin ve sermayenin serbest dolaşımının sağlandığı, iç sınırları olmayan bir alan” olarak tanımlanmaktadır.

Roma Antlaşması kişilerin serbest dolaşımını sağlamak için tasarlanmış olsa da, Üye Devletler, diğer Üye Devletler’de kazanılan mesleki vasıfları tanımak zorunda değillerdi ve genelde de tanımadılar. Bu durum genelde meslek sahiplerinin dolaşımı konusunda büyük bir engel oluşturdu.

Sonuç olarak, eğitim ve öğretimin, vasıfların ve sonrasında dolaşımın kabulünü kolaylaştırmak için bir takım işlemlerin yapılmasının gereği ortaya çıkmıştır. Bu durum zamanla,  Birlik içinde mesleki vasıfların kabul edildiği iki farklı yaklaşımın-AB Direktifleri vasıtasıyla- bulunması ile sonuçlanmıştır.

Birinci yaklaşım olarak 1970-1980’lerde, Avrupa Komisyonu işlerinin çoğu, sektörel direktifler olarak bilinen meslekler için ayrı direktiflerin hazırlanması üzerine odaklaşmıştır.  Sektörel Direktifler, Doktorlar, Diş Hekimleri, Eczacılar, Hemşireler, Ebeler, Veterinerler, ve Mimarlardır.  Her bir direktif, Brüksel’deki Danışma Komitesi tarafından uygun meslekle ilgili kısımda yapılan çalışmanın sonucu olan ve uyumlaştırma olarak bilinen bir işlemle yerine getirilmiştir. Danışma Komitesi, ilgili mesleğin yapısı, asgari içeriği ve tüm Üye Devletler tarafından karşılıklı olarak tanınan vasıflara önderlik eden eğitim ve öğretim programlarının uzunluğu ile ilgili asgari standartları kabul etmiştir. Bu işlem uyumlaştırma çalışmasıdır.  Bir anlaşmaya varıldığı zaman bir direktif yapılır.  Bu faaliyetin ana amacı, AB içerisinde bu mesleğin üyesi olan AB vatandaşlarının vasıfları, eğitim ve öğretim durumlarına göre, serbest dolaşımlarına izin verilmesidir.

İkinci yaklaşım ise Genel Sistem direktifleridir ve uyumlaştırmadan çok bir tanıma işlemini baz alır.  Sonuç olarak, bu yaklaşım, bir üye devlet içerisinde meslek sahibi olarak tanınan bireyin, ilgili mesleğin düzenlenmiş olması şartıyla, diğer bir üye devlet içerisinde de tanınması gerektiği anlamına gelir. 89/48/EEC sayılı direktif, A düzeyinde lise mezuniyetine eşdeğer bir öğrenimi takiben, en az 3 yıllık bir yüksek öğrenimi tamamlanması ile ilgili diplomaları içerir. 92/51/EEC sayılı direktif ise mesleki öğrenim ve 3 yıldan az bir yüksek öğrenime eşdeğer bir yüksek öğrenime eşdeğer bir eğitim ve öğretimin tamamlanması sonucunda kazanılan diplomaları içerir.

Bu yaklaşım mesleki standartları korumaya gayret ederken, uygulanması daha kolay ve esnek olarak planlanmıştır. Ancak, düzenlenmiş meslek tanımı, gerektiği kadar açık değildir ve pratikte, göçmek isteyen kişiler için bir zorluk olabilmektedir. Direktiflerde eğitim ve öğretime dair hiçbir koşul şarta bağlanmamıştır fakat, müracaat edenlerin vasıfları, ev sahibi ülkedeki “atanmış kuruluş” (Genel Sistem direktiflerini idare etmek üzere hukuken tanınmış kuruluş) tarafından belirlenir.  Belli bir adaptasyon süresi istenebilir veya birey sınavdan geçmeyi isteyebilir.  Sağlık alanında Sektörel direktifleri bulunmayan tüm meslekler için kullanılan yol budur.

ll-  AVRUPA BİRLİĞİNDE EBELİK MEVZUATI

 

A-Direktifler (Yönergeler)

 

Türkiye Ulusal Programında Kişilerin Serbest Dolaşımı başlığında altında yer alan ve Bakanlığımız sorumluluğunda bulunan ebelerle ilgili iki direktif bulunmaktadır. Bunlar,

 

80/154/EEC sayılı Konsey Direktifi “ Hizmetlerin Serbest Dolaşımı Ve Yerleşim Hakkı Uygulamalarını Kolaylaştırma Tedbirleri Dahil, Ebelikte Diplomaların, Sertifikaların ve Nitelik Belirten Diğer Resmi Belgelerin Karşılıklı Olarak Tanınmasına “ dair 21 Ocak 1980 tarihli Konsey Direktif’idir.

 

İkinci Direktif ise 80/155/EEC sayılı “Ebelik Faaliyetlerine Başlamak ve İcra Etmek İle İlgili Kanun, Tüzük veya İdari Faaliyetler Tarafından Belirlenen Koordinasyon Hükümlerine İlişkin” 21 Ocak 1980 tarihli Direktiftir.

B- Münih Deklarasyonu

 

Spesifik bir AB girişimi olmamasına rağmen, Avrupa içerisinde hemşirelik ve ebeliğin durumunu ilerletmek için Haziran 2000’de önemli bir adım atılmıştır. WHO Avrupa Bölgesinden 48 Sağlık Bakanı veya onların temsilcileri, imza edenlerin yapmayı taahhüt ettikleri niyet durumunu gösteren Münih Deklarasyonunu imzalamışlardır.

 

Hükümetler Deklarasyonu imzalayarak şunları yapmayı taahhüt etmişlerdir;

 

• Bütün düzeydeki politika yapımının ve uygulanmasının karar verme aşamasında hemşire ve ebelerin katkısını sağlamak.

 

• Özellikle de tedavi politikaları, toplumsal cinsiyet ve toplumsal durum konuları ve tıbbi üstünlük konularındaki engellere hitap etmek,

 

• Kariyer gelişimi için mali teşvik ve fırsatlar sağlamak,

 

• Daha yüksek düzeyde hemşirelik ve ebelik eğitimine geçişi ve devamını sağlamak,

 

• Hemşire, ebe ve hekimlerin lisans ve yüksek lisans düzeylerinde eğitimlerini sağlamak için daha iyi hasta bakımını sağlamak amacıyla daha işbirlikçi ve disiplinler arası çalışmalar yapmak için fırsatlar yaratmak,

 

• Hemşirelik ve ebelik uygulamalarında bilgi ve delil esasını geliştirmek için araştırma ve bilginin yayılmasını desteklemek,

 

• Aile odaklı toplum hemşireliği ve ebeliği programları ve hizmetlerini, uygun olduğu durumda aile sağlık hemşiresi de dahil kurmak ve desteklemek için fırsatlar aramak ve

 

• Halk sağlığı, sağlık gelişimi ve topluluğun kalkınması konularında hemşire ve ebelerin rollerini arttırmaktır.

 

Deklarasyon aynı zamanda kapsamlı çalışma gücü planlama stratejileri ve uygun düzenleyici çerçeve çalışmalarının geliştirilmesi için hükümetlerin taahhütte bulunmalarını sağlar. Bakanlar, hemşire ve ebelerin tam kapasitede “hem bağımsız hem de bağımsız profesyoneller olarak” çalışmalarını sağlayacaklarına söz vermişlerdir.

lll- KONU BAŞLIKLARINA GÖRE UYUMLAŞTIRILACAK MEVZUATIN DEĞERLENDİRİLMESİ

 

         Orta vadede uyumlaştırılması yapılacak olan 80/155/EEC ve 80/154/EEC sayılı direktiflerin incelenmesi sonucunda aşağıdaki başlıklar halinde serbest dolaşım kuralları ve mesleğin eğitim müfredatı ve yetkileri belirlenmektedir;

 

         A- 80/155/ EEC SAYILI  KONSEY DİREKTİFİ

 

Bu direktif çerçevesinde aşağıdaki başlıklar altında konu incelenebilir.

 

         1- Ebelikte Ön Yeterlilik Koşulları

 

Öncelikle en az  on yıllık temel eğitimin tamamlanmasına bağlı olan ve ebelikte uygulamalı ve teorik eğitimi kapsayan en az üç yıllık tam zamanlı bir eğitimi kapsayacaktır.(  80/155/EEC madde 1)

 

Veya 77/452/EEC sayılı direktifin 3. maddesinde belirtilen Genel Bakımdan Sorumlu hemşirelerin bir diploma, sertifika ve nitelik belirten diğer resmi belgelere sahip olmasına bağlı olan, ebelikte en az 18 aylık tam zamanlı bir eğitimi kapsayacaktır. (80/155/madde 1)

 

         2- Diploma Sahibi Bir Ebenin  Nitelikleri

 

Kişi toplam eğitimi süresince aşağıdaki hususları yerine getirdiğini garantileyen bir diploma, sertifika veya nitelik belirten diğer resmi belgelere sahip olma şartına bağlayacaktır. (80/155/EEC Madde 1)

 

1. ebelik faaliyetinin temelini oluşturan bilimler hakkında yeterli bilgiye sahip olmak

 

1. meslek etiği ve mesleki kanunlar hakkında yeterli bilgiye sahip olmak,

 

1. doğum ve yeni doğan alanında biyolojik fonksiyonlar, anatomi ve fizyoloji konusunda detaylı bilgiye, aynı zamanda insanın sağlık durumu ile fiziksel ve sosyal çevresi arasındaki ilişki ve insan davranışı hakkında da bilgiye sahip olmak,

 

1. onaylanmış kuruluşlarda, nitelikli personelin gözetimi altında kazanılmış yeterli klinik deneyime sahip olmak,

 

1. sağlık personelinin eğitimini yeterli bir şekilde anlamak ve bu personel ile yeterli çalışma deneyimine sahip olmaktır.

 

Avrupa Birliği direktifi ulusal yetkili kuruluş tarafından onaylanan şartlarda yarı zamanlı (part-time) eğitime izin verebilmektedir. Ancak bu eğitimin toplam süresi, tam zamanlı eğitimin toplam süresinden daha az olmayacaktır. Eğitim standardı da yarı zamanlı olmasından dolayı bozulmayacaktır.

 

         3- Ebelik Eğitim Müfredatı

 

Ebelikle ilgili eğitim müfredatı şu şekildedir;

 

a-Teorik ve Teknik Eğitim

1) Genel Konular

i-Temel Anatomi ve Fizyoloji

ii-Temel Patoloji

iii-Temel Bakteriyoloji, viroloji ve parazitoloji

iv-Temel biyofizik, biyokimya ve radyoloji

v-Özellikle yeni doğan bebek ağırlıklı pediatri

vi- Hijyen Sağlık eğitimi, koruyucu tıp ve hastalıkta erken teşhis

vii- Özellikle kadınlar, yeni-doğan ve bebek ağırlıklı beslenme ve diyet

viii- Temel sosyoloji ve soysa-medikal konular

ix- Temel farmakoloji

x- Psikoloji

xi- Öğretim ilke ve yöntemleri

xii- Sağlık ve Sosyal yasalar ve sağlık teşkilatı

xiii- Mesleki etik ve kanunlar

xiv- Cinsellik eğitimi ve aile planlaması

xv- Anne ve bebeğin yasal korunması

 

1. b) Ebelik faaliyetlerine özgü konular

 

i- Anatomi Fizyoloji

ii- Embriyoloji ve fetüsün gelişimi

iii- Hamilelik, doğum ve lohusalık

iv- Jinekolojik ve obstetrik patoloji

v- Psikolojik konular dahil doğum ve ebeveynlik için hazırlık

vi- Doğum için hazırlık (doğumda teknik ekipman bilgisi ve kullanımı dahil)

vii-  Analjezi, anestezi ve yeniden canlandırma,

viii- Yeni-doğan bebek fizyolojisi ve patolojisi,

ix-  Yeni-doğan bebek bakımı ve gözetimi

x-  Psikolojik ve sosyal faktörler

 

c- Uygulamalı ve Klinik Eğitim;

i- En az 100 pre–natal muayene dahil olmak üzere hamile kadınlarla temas edilmeli,

ii- En az 40 hamile kadın gözetilmeli ve bakılmalı,

iii- En az 40 doğum yaptırmalıdır: bu sayı doğum yapacak kadın mevcudu azsa en az 30 olmalı ve ilave olarak da öğrenci 20 doğuma da aktif olarak katılmalı,

iv- Bir ya da iki makat gelişi doğuma yardım edilmeli,

v- Epizyotomi ve dikiş atma deneyimi, Dikiş pratiği, epizyotomi sonrası yaranın dikilmesini ve basit parineal yırtığın dikilmesini kapsamalı,

vi- Hamilelik ve doğum veya post-natal dönemde riskte olan 40 kadının gözetimi ve bakımı,

vii- En az 100 post-natal kadın ve sağlıklı yeni doğmuş bebeğin (muayenesi de dahil olmak üzere) gözetimi ve bakımı

viii- Erken geç, az kilolu veya hasta doğmuş olanlar dahil olmak üzere özel bakım isteyen yeni doğmuş bebeklerin ve annelerin gözlenmesi ve bakımı,

ix- Jinekoloji ve obstetri alanlarında ve yeni doğan ve küçük bebeklerin hastalıklarında patolojik vakaların bakımı ve

x- Tıp ve Cerrahide genel patolojik vakaların bakımı başlatılması olarak müfredat programı belirlenmiştir.

 

 

4-Ebelik Ve Hemşirelik Müfredat Programları Farklı Olmalıdır

 

Avrupa Birliği’nin 77/453/EEC sayılı Konsey Direktifinde   Hemşirelikle ilgili eğitimin on yıllık temel eğitim sonrası 3 yıl veya 4600 saat olarak belirtilmiştir.

 

Genel Bakımdan sorumlu hemşirelere diploma, sertifika ya da nitelik belirten diğer resmi belgeler verilmesini sağlayan eğitim aşağıdaki  iki bölümden oluşmalıdır;

 

1. Teorik ve teknik eğitim

(1) Hemşirelik

Mesleğin etiği ve yapısı

Sağlık ve hemşireliğin genel ilkeleri

Genel ve uzmanlık tıp eğitimi,

Çocuk bakımı ve pediatri,

Doğum bakım hizmetleri,

Akıl ve psikiyatri,

Yaşlı bakımı ve geriatri ile ilgili hemşirelik ilkeleri

(2) Temel bilimler

Anatomi ve fizyoloji

patoloji

Bakteriyoloji, viroloji ve parazitoloji

Biyofizik ve radyoloji

Diyetetik

Hijyen

Koruyucu hekimlik

Sağlık eğitimi

Farmakoloji

(3) Sosyal Bilimler

Sosyoloji

Psikoloji

Yönetim İlkeleri

Öğretim ilkeleri

Sosyal ve sağlık mevzuatı

Hemşireliğin hukuki yönü

 

1. Klinik Eğitim

Genel ve uzmanlık tıp eğitimi

Genel ve uzman cerrahi konuları

Çocuk Bakımı ve pediatri

Doğum ve bakım hizmetleri

Akıl sağlığı ve psikiyatri,

Yaşlı bakımı ve geriatri

Ev hemşireliği ile ilgili hemşirelik  dir.

 

Görüldüğü üzere AB mevzuatı hemşireliği ve ebeliği birbirinden ayırmış ve her iki meslek için de ayrı ayrı Sektörel direktifler yayınlamıştır.  Dolayısıyla her iki mesleğin müfredatları farklı olmalıdır.

 

 

 

5- Ebelik Mesleğinin İcrası

 

 

Üye Devletler ebelerin en az aşağıdaki faaliyetlere başlamak ve icra etmekle yetkili olmalarını sağlayacaklardır.

 

1. Sağlıklı aile planlaması bilgi ve önerisi sağlamak,

 

1. Hamileliği teşhis etmek ve normal hamileliği takip etmek, normal hamilelik gelişimini izlemek için gerekli muayeneleri yürütmek.

 

1. Riskli hamileliklerin mümkün olan en erken teşhisi için gerekli muayenelerle ilgili reçete yazmak veya önerilerde bulunmak

 

1. Hijyen ve beslenme konusunda tavsiyeler de dahil tam bir doğum ve ebeveynlik programı sağlamak,

 

 

1. Doğum esnasında anneye bakmak ve yardımcı olmak ve uygun klinik ve teknik yolla uterustaki fetüsün durumunu izlemek,

 

1. Epizyotomi gerektiren durumlar dahil, normal doğumların ve acil durumlarda makat gelişi doğumların yaptırılması

 

1. Doktora sevk edilmeyi gerektiren anne ve çocuktaki anormallikleri fark etmek ve gerektiğinde doktora yardımcı olmak, doktorun olmadığı durumlarda özellikle uterusun elle muayenesini takiben plasentanın elle alınması gibi gerekli acil yardım tedbirlerini almak,

 

1. Yeni doğan bebeğin bakımını ve muayenesini yapmak, ihtiyaç durumunda gerekli girişimlerde bulunmak ve gerekli olduğunda acil hayata döndürme müdahalesini yapmak

 

1. Doğum sonrası dönemde anneye bakmak ve süreci izlemek, anneye bebeğin optimum gelişim sağlayabilmesi için gerekli tavsiyelerde bulunmak,

 

1. Doktor tarafından verilen tedavi reçetesini uygulamak,

 

1. Gerekli bütün kayıtları tutmak

 

 

B- 80/154/EEC SAYILI KONSEY DİREKTİFİ

 

Bu Direktif daha çok serbest dolaşım kurallarını belirlemektedir.  Ebelik mevzuatında uyumlaştırılması yapılacak bu ikinci direktifte aşağıdaki başlıklar altında konu incelenebilir;

 

         1-  Akademik Ünvanın Kullanılması

 

Akademik unvanı kullanma hakkı, mesleki tanınma ile birlikte kişinin akademik unvanları kullanma hakkı ile şayet bu akademik unvanın kazanılması için öngörülen ilave eğitim kişi tarafından alınmamış ise, kişinin verilecek uygun unvanı kullanması gerekmektedir(80/154 Madde 6).

 

                            2- Ebelerin Faaliyetleri İle İlgili Hizmetlerin Serbest Dolaşımı Ve Yerleşim Hakkı Uygulamalarını Kolaylaştırıcı Hükümler

 

a- Mesleğe ilk adım atacak ülke vatandaşlarından “iyi hal ve davranışını” belgelendirmesi istenecekse, diğer uyruklardan da ülkelerinin yetkili makamınca verilmiş benzer bir belgenin kabul edilmesi, şayet bu belgelendirmeyi yapamıyorsa herhangi bir “adli kayıt” ibrazında bulunması, gerekmektedir.

 

b- Mesleki tanınma talebinde bulunan kişinin, ülkesinde bu mesleği icrasını engelleyici herhangi bir durumu hakkında şüphe hasıl olursa, ilgili ülkeden durumun sorulması, gelecek bilgi çerçevesinde gerekli işlemlerin yapılması, gerekmektedir.

 

c- “İyi hal ve davranış” mesleki bir disiplin cezasının veya bir cezai suçun olup olmadığının belgelendirilmesini de kapsıyorsa, bu konudaki bilginin de ilgili ülke makamlarından talep edilmesi, gerekmektedir.

 

d- Türk vatandaşlarından ebelik mesleğinin icrası için Fiziksel ve Akli sağlığının yerinde olduğuna dair belge istenecekse, aynı konuda ilgili ülke makamlarının verdiği belgelerin de kabul edilebilmesi, gerekmektedir.

 

e- İbraz tarihinin üç ay öncesinden daha eski tarihli belgelerin geçersiz kabul edileceği, belirtilmektedir.

 

f- Mesleki tanınma taleplerinin en geç üç ay içerisinde cevaplandırılması, bu süre zarfında ilgili ülkeden bilgi talebi olursa bilginin ulaşması sonrasında sürenin devam edeceği, belirtilmektedir.

         3- Hizmetlerin Sağlanmasına Yönelik Hükümler

 

• Ebelik hizmetlerin icrası için Türk Tabiiyetlerindekilerde aranacak odaya ya da birliğe üyeliğin, diğer ülke tabiiyetindekilerde aranmaması, ancak ebelik mesleğine ilişkin mevcut kurallara uyma ve mesleğin getirdiği sorumlulukları üstlenme yükümlülüğün bu kişiler için de geçerli olması, gerekmektedir.

 

b- Kendi ülkelerinde herhangi bir sosyal güvenlik kuruluşuyla ilişkili olmaları durumunda, kendilerinden herhangi bir sosyal güvenlik kuruluşuyla ilişkilenmelerinin istenmemesi, gerekmektedir.

 

c- Ebelik mesleğinin icrası için Türk vatandaşlarından bir yemin veya and içmeleri isteniyorsa, ancak bu yemin diğer tabiiyetler için uygun değilse, buna uygun bir yemin veya andın ilgiliye sunulması, gerekmektedir.

 

d- Diğer ülke vatandaşlarından ülkenin sağlık ve sosyal güvenlik kuralları ile meslek etiği hakkında bilgi sahibi olmaları ve bu ihtiyacı karşılamak için gerekli bilgi merkezlerinin kurulması, gerekmektedir.

 

e-Mesleki tanıma talep eden diğer ülke vatandaşlarının hem kendi hem hasta menfaatleri için, yeterli derecede ülkenin dil bilgisine sahip olması,  gerekmektedir.

 

IV- EBELİK MESLEĞİNE İCRASINA DAİR TÜRK MEVZUATI VE GELİNEN SON DURUM

 

         Bilindiği üzere ebelik mesleğine yönelik hükümler  1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunda belirtilmiştir. Kanunda ebelerin mesleklerini icra etmek için gerekli ön yeterlilik şartları (mezun olunacak okul vb.), mesleklerini icra ederken uyacakları temel kurallar ve bu kuralların ihlali halinde uygulanacak cezai müeyyideler yer almaktadır.

Özetle, gerek 1219 Sayılı Kanun gerekse diğer sağlık mesleklerine yönelik kanunlar zamanla meydana gelen gelişmelere ve ihtiyaçlara cevap veremez hale gelmiştir.

Diğer yandan 24 Mart 2001 de yayımlanan Ulusal Programdaki  orta vadedeki (30.12.2003’te sona erecek olan) yükümlülüklerimizi yerine getirmek amacıyla sağlık mesleklerinin  görev, yetki ve sorumluluklarının yeniden  düzenlemesi gerekmektedir.

Bu amaçla Bakanlığımızca bütün sağlık mesleklerini kapsayacak şekilde, günümüz ihtiyaçlarına cevap verir nitelikte ve her bir sağlık mesleğinin alması gereken asgari eğitim düzeyi, diploma nitelikleri ve mesleki yeterlilikleri gibi hususları Uluslar arası standartlar düzeyine çıkarın ve Avrupa Birliği Mevzuatına uygun bir Sağlık Meslekleri Kanunu hazırlık çalışmaları başlatılmış olup bu çalışmalar yoğun bir şekilde devam etmektedir.

Ayrıca hazırlanan Sağlık Meslekleri Kanunu ile eksik olan  Meslek Birliklerinin kurulması için gerekli hukuki altyapı da sağlanmış olacaktır.

 

Gülay TÜRKOĞULLARI

AB Uzmanı Şb.Md.V.